Online Giresun Platformu
Çok zahmetini çektik bu yolun. Nerede ise Anadolu’ muzu ve bölgemizi karış karış dolaşıp göz, kulak, ses olmaya çalıştık. Sadece insan biriktirdik…
20 yılı geçti “Çoban Ateşi” diye bir kitabımız çıktı. Kısa zamanda da bitti. Ancak geçen süre içinde “bir hatıra daha bırak!” diye manevi bir baskı oluştu üzerimde. Şöyle bir heveslendim ama çokta emin değilim. Zira kitap mesuliyeti çok zor!
Bende sizlere bir sorayım diye düşündüm. Adı “UĞURLU YOLLAR” olsa mesela, âcizane şiirlerim ve yaşanmışlığımızı ifade eden kısa hikâyelerden oluşan bir çalışma yapsak nasıl olur?
Evet, bu yolun çok zahmetini çektik. Şu fotoğraf çekildikten bir kaç dakika sonra kolum kırıldı, mesela. 2007 yılının yazında “ilimizin tüm ilçelerinde canlı yayın yapıcam ve finalini Giresun Kalesinde Osman Ağamızın yanında yapıcam! “ dedim. Yaptım da ama finalde kalede kalp krizi geçirdim. Ancak bir yıl sonra gene kaleye çıkıp ahdimizi yerine getirdik. Ömür su akıp geçiyor…
Evet, ne dersiniz? Düşünce ve yorumlarınızı bekliyorum!
İlk kitabımızın arkasında ki bir dörtlük:
Dağ başından yaktım çoban ateşi,
Yıldızlar türkümü söyler bu gece.
Pınar gözlerinde zöhrenin şavkı,
Kamer yüreğimde donar bu gece.