Online Giresun Platformu
Bundan bir kaç sene önce Eynesil’e gidiyorum. Çay ocakları, kahvehane, öğretmenevi kadar esnaf kapılarında oturuyorum. Bir zamanlar bende meşhurdum. Beni kollayan siyasiler iktidar olduğundan hangi cebime elimi atsam menfaat fışkırıyor veya bazıları öyle zannediyordu. Uzatmayalım, sözümün geçtiği, ricamın geri kalmadığı yıllarım oldu.
Bunu bilen tanıdık ve yakın çevrem, sabah akşam hükümeti metheden kanalları izliyor olsa gerek. “Sen MHP de kalmakla hüner mi işliyorsun? Bak Cem Küçük’e bütün dünyayı biliyor, devleti yönetiyor, başbakan ve cumhurbaşkanlarına öğüt veriyor, tavsiyeleri dinleniyor el üstünde tutuluyor. Bana zurnanın son deliğisin” der gibi geliyor, biraz da gurur yapıyordum.
Ben Cem Küçük’ü hiç görmemişim, hiç dinlememişim. Nedir, ne değildir, bilgisi ne, tahsili ne, nerelidir bilmiyorum. Çünkü o yıllarda AKP İktidarına esip savuruyor, kanallarını dinleme ihtiyaç duymuyordum.
Bir gece bir kanalda rastladım. Eynesil Köseli Mahallesinden, gazeteci, yazar ve yorumcu, aynı zamanda da Tayyip Erdoğan’ın akıldanesi imiş.
Ne olursa olsun beni ilgilendirmedi, ama bir gece bir yorumunda Eynesil’de rahmetli olan ve ölümünden dolayı basının olağanüstü ilgisini çeken, Rabia Naz Vatan’dan bahsediyordu. Sonuna kadar dinledim. Hepsi bu.
Cem Küçük Bey 27 Eylül 2020 gecesi Sayın İçişleri Bakanı Süleyman Soylu‘yu TGRT Haber kanalında konuk etmiş. Konuşmuşlar. Ancak söyleşinin sonuna gelindiğinde Sayın Küçük’ten Sayın Soylu’ya:
“Ben de gittim yerinde gördüm. Sisdağı Yaylası hem Giresun, hem de Trabzonluların ortak yaylası. Sisdağı’nda kontrolsüz çarpık yapılaşma var. Devlet tarafından göstermelik dört ev yıkılmış ve öylece yıkımdan vaz geçilmiş. Bu yayladaki uygunsuz evleri ne zaman yıkmayı düşünüyorsunuz”
Tam bu veya buna yakın bir soru sormuş. Bakan Bey, Trabzonlu. Yutkunmuş, yüzü alıp vermiş. Cevap vermeden, soruyu geçiştirmiş.
Dün Sisdağı Çayır Obası kahve kapısında güneşlenen ve güz yaylası eden onlarca Eynesilli’den duydum. Bir de bugün çalıştığım dönemde bürokraside çalışan bir arkadaşım Tamdere’den aradı, aynı söylemi tekrarladı. Sisdağı kahve kapısında konuşanlarla, bu arkadaş aynı şeyleri söylüyor. Sayın Küçük’e veryansın ediyorlar. Sayın Bakan’a da suskunluğundan dolayı “bravo” diyorlar.
Bakan Soylu Sisdağı’na yabancı değil. Geçen yıl Temmuz sonunda Sisdağı’na çıktı. Güneşli bir günde tüm yayla, oba, obalarda bulunan eski ve yeni evleri gördü. Vatandaş Sayın Bakana hayli teveccüh gösterdi.
Sayın Küçük, bir defa Sisdağı’nda dört ev yıkıldı bilginiz tamamen yanlış. İki senede 50 ye yakın ev Eynesil, dördü Şalpazarı obalarında, bir kaçı da Zıva obalarında olmak üzere 60 a yakın ev yıkımı yapıldı.
Bu evlerin en ucuzu yüzbin, yüz elli binden başlayan paralarla kredi çekerek yapıldı. Sahiplerinin köyünde kentinde olmayan bu tarz emekleri sorgusuz sualsiz yerle bir oldu.
Kimi utancından öldü, kimi dışarı çıkamadı. Edilen beddua ve devlete karşı isyanı duymayan kalmadı. Üzüntünün boyutunu evleri yıkan güvenlik birimlerine sorun öğrenin.
Hem bunlar olmamış bile olsa, Eynesilli bir yazarın evi yıkılan vatandaşın yanında olması gerekirken, hem de işin başındaki bakana, halkın bir kısmını şikayet etmesi etik midir?
Ben Cem Küçük’ü izlemem, okumam; bundan sonra da aynen devam. Ama kötü söz, kötü davranış bizi bulur.
Sisdağı yaylası da içinde olmak üzere bütün yaylaları seviyor, yaylada yaşamaya çalışıyor, havasına, suyuna bayılıyor, beğenmediğiniz evlerinde oturuyor, yatıyor, eski yeni ne kadar yapısı varsa ilgi ve alaka ile korumaya çalışıyorum. Yazımla sözümle mücadele ediyorum.
Bu arada bu tuzak soruya cevap vermeyen bakan; Sayın Soylu’ya da şapka çıkarıyorum. Artık yaylalara devlet el atsın. Vatandaşın ata ve dededen kalma birikimlerini yıkacağına mantıklı ve geçerli çözümler üretsin. Yaylalar bacasız fabrika, altın yumurtlayan turizm merkezleri, sağlık ve sıhhat üreten mahaller oldu.