Giresun Haberleri

Konuşan Fotoğraflar…

Bu yazıyı paylaşın

Terziali Köyümden güney batı istikametine baktığımda görünen panorama böyle. Fotoğraflar konuşur mu?  Konuşur, konuşur, hiç konuşmaz mı? Ya sizce?

Biraz aşağı baktığımda Piramadlu, köy mezarlığının olduğu yer. Aile büyüklerimin birçoğu orada. Hikâyeleri ile doluyorum bir anda.

Karşı köye baktığımda (Ardıç) ilk aklıma gelen kemençe sanatının en güzide isimlerinden Durgaya (Kemal İpşir)  Ömer Osman’ın Ağaharman kahvesinde sıcak çay eşliğinde hem sohbet hem de kemençesini dinliyorum sanki.

İmatlı’ya bakınca, Şenel Dandin, Derekuşculu’ya bakınca Kâtip Şadi ustalarla da halleşiyoruz bir zaman. Ardıç köyünün berisi Dikmen köyü. Hemen aklıma düşen, Sadıgül dayı Mustafa Pirgaip.

Ağaçların arkası Zantarı (Akharman) halamın köyü. Çocukken oraya kaçardım. Hamdi eniştem vardı dünyalar güzeli bir adam. Şimdi buradan kabirlerine bakıyorum. Ama bıraktıkları iz, ışık hala çok güzel…

Zantarının ardında Şahinyuva var. Oraya bakınca da içim acıyor. Hiç tanımam ama bir Eğitmen Hasan efendi var imiş. O günün koşullarında müthiş aydın bir kimlik, okuma yazma öğreten hatta mecmua okuyacak kadar da  modern bir insan, adamın hası.

Cami yanı mevkiine baktığımda iki güzel evladı Nadir abim ve Bahri Genç hocam. Her ne kadar İstanbul’da gibi olsa da Basri amcada oralarda dersem mübalağa etmiş olmam. Hepsi ile selamlaşır, bakışır gibi oluyoruz. Ya Hacı Osman hocam?

En arkada Karınca Kalesi gene heybetli. Sis, duman sarıp göremediğimde ruhum daralıyor. Şimdilerde de oradan Ömer Katırcı kardeşimin şiirlerini duyar gibi oluyorum.

Şimdi hayatın farklı iklimlere savurduğu, buraların hayali ile kalanlarda geliyor akla hatta hepten unutanlar, aldırmayıp başka diyarları yurt sananlar…

Valla benim kabahatim yok! Fotoğraflar konuşuyor ben yazıyorum…

Cevap bırakın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.

Veri politikasındaki amaçlarla sınırlı ve mevzuata uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Detaylar için çerez politikamızı inceleyebilirsiniz. Anladım