Online Giresun Platformu
Gurbette doğdum. Tanışmak için sorulan ilk soruların bir tanesi
-Nerelisin?
Bu soruya cevabım hep Alucralıyım oldu.
-Daha önce duymadım, nereye bağlı? Diye soranlara, içimden hep Allah’a bağlı demek istedim.
Lakin!
–Giresun’a bağlı diye karşılık verdim.
Nerelisin, sorusuna sıkça rastladım ve hep Alucralıyım cevabını verdim. Kimi hiç duymamış, kimi duymuş fakat duyanlarda farklı şekillerde iyi olmayan düşüncelere sahiplerdi.
Alucra ilçemizi tanıtmak ve tanıyanlarında iyi olmayan bu düşüncelerini değiştirebilmek için 2003 yılında bireysel olarak harekete geçtim. Şiirlerim ile farklı algıları değiştirmek ile işe başladım.
Alucra ve Giresun konulu şiirlerim bir nebze ses getirmişti ki 2005 yılında İstanbul Bağcılar Olimpik Spor Salonunda düzenlen Tüm Giresunlular Buluşmasının açılışında hınca hınç dolu bir ortamda Giresunlu hemşerilerime selendim.
Aldığım alkıştan anlamıştım ki!
Giresun beni sahiplenmişti…
Siz Geç Kaldınız!
2010 yılı öncesi Giresun Medya Platformu üyesi ve şu an yayında olmayan iki web haber sitesinin editörlüğünü yaptığım dönemde sosyal ve kültürel gelişimini bir türlü tamamlayamayan ilçemizin terminali olmadığını vurgulayan bir haber yapıp altına şu dizeleri yazmıştım…
Çileli kapanmaz hizmet yarası
Terminal olmayan ilçe burası
Takıp ta gözlüğü katran karası
Halini görmezden gelen utansın
İşte bu haberden sonra şahsıma hakaret ve tehditlerde hiç geç kalmadınız. Siyasi görüşümün farklı olduğu için karalama kampanyası düzenlediğimi sandınız…
Fakat öyle düşündüğünüz gibi değildi olay, yalnızca İlçemizin terminali olmadığını vurgulamaktı olayın hepsi bu.
Eğer bu haberi yaptıysam, demek ki terminali yapmakta siz geç kaldınız!
Hürriyet Caddesinde dostlar ile muhabbet ettiğimiz anda bir hemşerim yaklaştı yanıma
-Selamın Aleyküm Yavuz Bey!
-Ve Aleyküm Selam güzel insan, sizi tanıyamadım kusuruma bakma kendinizi bana tanıtır mısınız?
-Yavuz bey siz beni tanımazsınız ilk defa karşılaşıyoruz.
– O zaman şimdi tanışalım.
-Yavuz bey…
– Lütfen bey diye hitap ederek aramıza mesafe koymayın.
-Tamam, Yavuz hemşerim. Benim sizden bir isteğim olacaktı, vaktiniz varsa bana zaman ayırabilir misin?
-Buyur hemşerim seni dinliyorum
-Yavuz hemşerim ben diyaliz hastasıyım. Hastalığım nedeni ilçeme sıla-i rahim için gelemiyorum.
– Neden burada diyaliz ünitesi yok mu?
– Var elbette fakat 5 ünite diyaliz ünitesi yetersiz. Hastane müdürümüz Hasan Bey hastane personeli bizimle yakın ilgilenip bizim için fazla mesaide yapsa bu yetersiz kalıyor bizim gününde ve saatinde diyalize girmemiz lazım.
Yaz aylarında hızla artan nüfus nedeni ile diyaliz hasta sayısında çoğalıyor. İşte bu yüzden Alucra ilçeme gelmeden önce endişeye düşüyorum.
– Bu konuda ben ne yapabilirim?
-Yavuz hemşerim bu konu hakkında bir haber yaparak hem bana hem de diğer diyaliz hastalarımıza büyük iyilik yapmış olacaksınız.
-Elimden geldiği kadar dilimin döndüğü kadar bu haberi yapacağımdan emin olabilirsiniz
-Teşekkür ederim Yavuz hemşerim bu iyiliğinizi ve beni dinleme zahmetine katlandığınız hiç unutmayacağım.
– Eyvallah güzel insan.
Bu haberi yapmadan önce dönemin Hastane müdürü Hasan beyle görüştüm.
Hasan beyden hastanemizde 12 ünitelik yer bulunduğu 6 ünite diyaliz makinası ile hizmet verdiklerini öğrendim.
Bu konuda haber yapacağımı dostlarımla istişare ederken, konuşmamıza kulak misafiri olan uzun boylu zayıf yapılı bir kişi arkamızdan seslendi.
-Her şeye burnunuzu sokmayın, biz olmasaydık Alucra diye bir yer olmazdı, gidin işinize bakın dedi.
– Sizin varlığınız demekti yetersiz kalıyor. Diyaliz Makinası yetersiz ve bu konuda yakınlar var ben bu haberi yapacağım dedim.
Yapıtım da.
Hayırsever işadamları sağ olsunlar ilçemize diyaliz makinaları bağışladılar. Diyaliz makinası almakta Siz Geç Kaldınız!
Alucra ilçemde Şehitliği ziyaret edip şehadet şerbeti içen şehitlerimizin ruhlarına Fatiha okuyup bağışlamak istedim.
Duvarlar ile çevrilmiş kapı girişinde bu mekânın ne olduğunu belirten bir yazı yok…
Haber yaptım. Bir ay sonra ismini tam olarak hatırlayamadığım Demir ile başlayan bir reklam firması bedelsiz olarak Alucra Şehitliğimizin kapısının üstüne Alucra Şehitliği yazdı, Siz Geç Kaldınız…
Bende sıkıntılarımı anlatmakta geç kaldım. Ya sizin geç kaldıklarınız bu kadar mı? Yok, daha yeni başladık.
Merak ettiğinizi biliyorum fakat bu günlük bu kadar sonraki köşe yazımda görüşmek üzere muhabbetle kalın efendim.