Giresun Haberleri

Bir Fotoğrafın Düşündürdükleri…

Bu yazıyı paylaşın

Şimdilerde çok iş görmezse de bile harar ve şelek olmazsa olmazlarımızdan idi.. “Bu şeleklerin yolunu beklerdik. Özellikle köyde büyüyenler iyi bilir. Salı günleri ilçemizin pazarı olurdu; halen de öyledir.

Analar pazara alış veriş yapıp köyde evlerine yaklaştığında, çocuklar ana yolu gözlerdi. Zira o köy ürünleri ile dolu gidip, arşı kumanyaları ile yüklenen şelekler de biz çocukların çok sevdiği  “cici mamak”  olurdu.

O günlerde buğday ekmeği çarşıda satılır ve köylere haftadan haftaya gider. Köy evlerinde altında yarmaça yanan, sac üstünde pişen darı ekmekleri olurdu.

Yine o günlerde çocuklar köy okullarına kış günleri kendi odunlarını kendileri götürürdü her gün. Tabiatla o kadar barışık yaşanıyormuş ki, o dönemlerde okullarda tatil olmaz, kar boran okula gidilirdi.

Tabii çok olağan üstü şeyler olmadıkça haftalık çarşı seferleri de yapılırdı. Hep kumanya değildi maksat. Gurbette olanlardan bir haber var mı diye posta ( mektup ) sorulmaya gitmeden olmuyordu.

Ne zaman bir şelek görsem: şeleği sırtına yüklenmiş bir ana profili; “belinde peştambal kuşak, başında keşan, ayağında lastik” gözlerimde ve yüreğimde muhteşem bir tablo gibi büyüdükçe büyür.

Hele köyde gece olduğunda hanesinin işlerini yapmış, ahırdaki inek, ocaklı bucaklık ondan sorulur hele gelin ise her hizmetin mesulü de odur. Çocuklarını uyutmuş, en son fitilli lambayı kısıp, yorgun argın uzanıp “ohh!” diyemeden uyuvermeleri yok mu?

Kaynak: Görele TV, Görele Foto Haber

Cevap bırakın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.

Veri politikasındaki amaçlarla sınırlı ve mevzuata uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Detaylar için çerez politikamızı inceleyebilirsiniz. Anladım