Ahmet Özdemir34 Yazı Sayısı 0 Yorum Sayısı

Bu nasıl bir özgüven patlamasıdır? Bu nasıl bir pervasızlık, insan sevmezlik, iyilik istemezlik, kötülük…

Asla eşitlikçi ve demokratik değildirler. Asla insan hak ve hürriyetlerine inanmazlar. Asla düşünce ve düşündüğünü…

Çağlabelenini bilirdim ama çağla neyin bilmezdim. Alagarda arkadaşlarla çiçek toplamaya gittiğim Beyikbelende…

Bir telaş bir telaş ki sormayın gitsin. Halen görüşüp konuştuklarını, duyup işittiklerini, yiyip içtiklerini…

Yıllar yıllar önceydi. Kapalı kapılar ardında gavur odunlarının ihanet ateşlerinde pişirilmiş Şubat soğuklarının…

Milyarlarca gökada ve bu gökadalarda milyar kere milyarlarca güneş var evrende. Ve bu güneşlerin etrafında dönen…

Şimdi düşünüyorum da sanki hep güzün olurdu. Nerdeyse kapkara olmuş bulutlar Düden ardından köye doğru gelmeye…

Oniki Eylül’den yedi gün sonra, ondokuz Eylül Cuma günü fakültenin kaydı için de İstanbul’a beraber geldik ağamla.…

İlkokuldan sonra üniversiteyi bitirinceye kadar, öğrenci yurdunda kaldığım ikibuçuk yılın haricinde hep öğrenci…

Şimdilerde üstüne beton atılarak yoldan yüksekçe bir alan haline getirildikten sonra, bir de üstüne ne idüğü…

Delikanlılık yıllarımda biraz daha cesur olsam da, yeniyetmeliğimde dereboğazından köye girerken bir tırsmışlık…

Ayasofya, yaklaşık binbeşyüz yıllık bir ibadethane. Gerçi, bir tapınağın üstüne yapıldığı düşünülürse işlevsel…

Hangi yıldı hatırlamıyorum, oturduğumuz mekana her günkü gibi Ahmet Kekeç avdet edince, gözlerimin içine bakarak…

Mini mini birlerdik, gırınbaşındaki üç sınıflı yeni okulun önünde, siyah önlüklerimiz ve beyaz yakalarımızla sıraya…

Benim babam biraz muhtardı, biraz havızelin abdullahtı, ama çokça abdullah çavuştu. Çavuşluğu askerden kalmaydı…